ORGANY STANOWIĄCE PRAWO MIEJSCOWE

Normy powszechnie obowiązujące w gminie stanowić może tylko w zasadzie jej rada, i to niezależnie od tego, czy delegacja ustawowa wyraźnie wskazuje ten organ, czy też poprzestaje na skierowaniu kompetencji prawotwórczej do gminy. Decydują o tym przepisy ustrojowe, przyznające radzie gminy pozycję zasadniczego prawodawcy jednostki samorządu terytorialnego. Stanowienie gminnych przepisów wykonawczych przez radę jest bądź uprawnieniem, bądź obowiązkiem tego organu. Przesądza o tym treść upoważnienia ustawowego. Czasami, więc rada gminy zobligowana jest do podjęcia uchwały, innym razem samodzielnie rozstrzyga o tym, czy skorzystać z delegacji ustawowej.
Organem kompetentnym do stanowienia aktów prawa miejscowego na poziomie gminy jest obecnie rada gminy. Obowiązkową formą jest uchwała (art. 41 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Przepis ten jest powszechnie obowiązującą regułą potwierdzoną w innych ustawach szczególnych dotyczących zadań samorządu gminnego. Wyjątkowo potraktowano sytuacje nie cierpiące zwłoki, przy wydawaniu przepisów porządkowych. Wówczas kompetencje do wydania przepisu może przejąć wójt gminy w formie zarządzenia (art. 41 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym). Zarządzenie to podlega zatwierdzeniu na najbliższej sesji rady. W przypadku odmowy zatwierdzenia, bądź też nieprzedstawienia ich do zatwierdzenia tracą one swoją moc. Przyczyną odmowy zatwierdzenia mogą być względy prawne lub celowościowe.